ساخت موزه سیما

 

ساخت موزه سیما و شهرک تلویزیونی به کجا رسید/ وعده‌ای که آرزو می‌شود

 

 

چندی پیش معاون سیما از ساخت شهرکی برای تولید آثار رادیو و تلویزیون که به‌عنوان قطب تولید در منطقه باشد و همچنین موزه سیما خبر داد که با توجه به کمبود بودجه این سازمان معلوم نیست این دو پروژه چه زمانی به بهره‌برداری می‌رسند.

خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر: چندی پیش علی دارابی معاون سیما از راه اندازی موزه سیما برای نگهداری لباس‌ها و تجهیزات قدیمی تولید و ضبط صدا و تصویر و همچنین خرید 1000 هکتار زمین در حومه تهران خبر داد که به‌عنوان قطب تولید آثار تلویزیونی در منطقه و خاورمیانه مورد بهره‌برداری قرار گیرد.

در این سال‌ها فیلم و سریال‌های زیادی در شهرک‌های سینمایی موجود ساخته شد که با ضبط و تولید این پروژه‌های عظیم همچون سریال «هزاردستان»، «امام علی»، «یوسف پیامبر»، «مختارنامه»، «کلاه پهلوی»، «در چشم باد» و لوکیشن‌های زیادی در این شهرک‌‌ها ساخته یا بازسازی شدند. از جمله اولین این مکان‌ها می توان به شهرک غزالی اشاره کرد که با آثار علی حاتمی پایه‌گذاری شد و بعد به تدریج وسعت یافت، حال اما نیاز به این وسعت مکان در این سال‌ها لوکیشن‌های بیشتر و فضای بزرگتری را طلب کرده است که باعث شده تا معاون سیما دستور خرید و ساخت مکان وسیع‌تری را برای تولید آثار تلویزیونی اختصاص دهد. جایی که حتی بتوان از دیگر کشورها برای تولید آثار خود به این منطقه بیایند و قطب تولید این آثار باشد. همچنین بسیاری از تجهیزاتی که سال‌ها پیش در تولید آثار تاریخی مورد استفاده قرار گرفته بودند همچون لباس‌ها، تجهزات صوتی و تصویری و حتی دکورها نیاز به جایی دارند که از آنها نگهداری شوند و این نیز خود دلیلی شد برای دستور ساخت موزه سیما.

در زیر به اختصار شهرک‌های سینمایی و تلویزیونی موجود معرفی می‌شوند و سخنان بعضی از مسئولان مرتبط می‌آید. در این گزارش به معضلات موجود شهرک تلویزیونی غزالی اشاره شده است و اینکه با توجه به کمبود بودجه برای بازسازی و ترمیم و گسترش همین شهرک چقدر امکان خرید و ساخت شهرک تلویزیونی دیگری امکانپذیر است. همچنین نتیجه پیگیری‌ها برای دستور ساخت شهرک تلویزیونی و موزه سیما نیز در این گزارش آمده است.

در حال حاضر شهرک سینمایی غزالی، دفاع مقدس و مختارنامه سه مکانی هستند که فیلم و سریال‌های تلویزیونی و حتی پروژه های سینمایی بیشتر در لوکیشن‌های آنها فیلمبرداری می شود.

شهرک سینمایی مختارنامه در منطقه احمدآباد مستوفی مجموعه ای بزرگ و تاریخی است که با همت طراحان صحنه سریال «مختارنامه» تاسیس شد و درواقع تنها جایی است که با هزینه‌ای خصوصی ایجاد شد.

شهرک سینمایی دفاع مقدس نیز وابسته به بنیاد فرهنگی روایت است. خدمات این شهرک نسبت به آثار سینمایی و تلویزیونی تنها محدود به جلوه‌های ویژه میدانی و امکانات و لوکیشن‌های نظامی نیست بله به دلیل وجود مناظر و لوکیشن‌های طبیعی و متنوع و دکورهای بزرگ، دریاچه طبیعی، روستا، نخلستان و دیگر موارد پروژه‌های تلویزیونی و سینمایی زیادی در این شهرک ساخته می‌شود که دکور سریال حضرت یوسف (ع) از جمله این پروژه‌هاست.

شهرک سینمایی غزالی بعد از دفاع مقدس دومین شهرک دولتی است که زیر نظر سازمان صداوسیماست. این شهرک محوطه‌ای بزرگ در حدود 27 هکتار است که در غرب تهران قرار دارد و بسیاری از  دکورهای خیابان‌ها و ساختمان‌های مربوط به فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی در آن ساخته و نگهداری می‌شود.

شهرک سینمایی غزالی ابتدا با لوکیشن‌هایی از کارهای علی حاتمی مثل «هزاردستان» ساخته شد و بعد به دلیل مساحت و ظرفیتی که داشت باقی ماند و پروژه‌های بعدی نیز در این شهرک ادامه یافت. بعد از آن لوکیشن شهر کوفه برای سریال امام علی (ع) و همچنین لوکیشن‌های «کلاه پهلوی»، «مریم مقدس»، «سرزمین کهن»، «تبریز در مه» و ... ساخته و بازسازی شدند. بسیاری از این لوکیشن‌ها اما در طی این سال‌ها نیاز به بازسازی و ترمیم و مرمت پیدا کرد‌ه‌اند که شاید به دلیل کمبود بودجه این امر میسر نشده است.

مجید میرفخرایی که طراحی صحنه و لباس عظیم‌ترین پروژه‌های تلویزیونی و سینمایی را بر عهده داشته است بر ضرورت شهرک سینمایی جامع‌تری تاکید می کند و می‌گوید: ما نیاز به یک شهرک سینمایی جامعی داریم که همه نوع امکانات و لوکیشنی در آنجا فراهم باشد. شهرک سینمایی باید زیرساخت درستی داشته باشد و معماری آن به شکلی صحیح انجام شود. این کار بودجه زیادی نیاز دارد و به نظرم وزارت ارشاد و صداوسیما باید همراه یکدیگر چنین زیرساختی را ایجاد کنند.

ساخت یک شهرک سینمایی دیگر آنچنان که از سخنان میرفخرایی برآمد یک ضرورت است اما شاید در حال حاضر این امر در جایی که شهرک سینمایی غزالی که زیر نظر صداوسیما اداره می‌شود هنوز با کمبود بودجه و امکانات روبروست چندان موفقیت‌آمیز نباشد.

میرفخرایی در ادامه سخنان خود با بیان اینکه شهرک غزالی از بسیاری از زیرساخت‌های لازم محروم است، ادامه می‌دهد: این شهرک بر اثر یک اتفاق درست شد. حاتمی اینجا را برای پروژه خودش درست کرد و در کنارش من هم لوکیشن‌های سریال امام علی (ع)، «مردان آنجلس»  و دیگر کارها را ساختم. فکر می‌کنم این شهرک برای سینمای ما کم است. من پروِژه‌های زیادی را در اینجا ساختم و بازسازی کردم بعد از مدتی این لوکیشن‌ها به تکرار می‌رسند. حتی من به دلیل کمبود جا مجبور شدم قسمت‌هایی از لوکیشن های قبلی خود را خراب کنم. بسیاری از این لوکیشن‌ها نیاز به مرمت و بازسازی دارند در حالیکه فعلا عملیاتی برای حفظ، نگهداری و بازسازی آنها صورت نمی‌گیرد.

بهمن مقدسی رییس شهرک غزالی درباره امکانات و محدودیت‌های این شهرک بیان می‌کند: شهرک غزالی نیاز به بازسازی و توسعه دارد و همچنین زیرساخت‌هایی باید برای آن ایجاد شود و شبکه‌هایی از لوله کشی آب و برق و فیبر نوری که همه این موارد نیاز به بودجه دارد.

وی ادامه می‌دهد: قطعا اگر صداوسیما بودجه‌ای داشته باشد به شهرک می‌دهد تا این نیازها را تامین کند اما جز سازمان صداوسیما، وزارت ارشاد دیگر نهادی است که می‌تواند به این مجموعه کمک کند چراکه بسیاری از پروژه‌های سینمایی در این شهرک تولید می‌شوند و ظرفیتی برای آنها قرار داده شده است تا از لباس‌ها، دکورها و سایر تجهیزات این شهرک استفاده کنند و اگرچه که با تهیه‌کنندگان این پروژه‌ها قراردادهایی بسته می‌شود و خود به بازسازی لوکیشن‌ها می‌پردازند اما برای ایجاد زیرساخت‌های لازم و توسعه این شهرک و همچنین ترمیم و بازسازی لوکیشن‌ها به سرمایه‌گذاری عظیمی نیاز است که بخشی از آن را سازمان سینمایی و یا فارابی می‌توانند فراهم کنند.

رییس شهرک غزالی در واکنش به خرید و احداث شهرکی دیگر که معاون سیما دستور آن را داده است، بیان کرد: دستیابی به چنین شهرکی با امکانات، لوکیشن‌ها و تجهیزات لازم نه تنها انکارناپذیر بلکه بسیار طبیعی است که نیاز به ساخت شهرکی دیگر در کنار آنچه موجود است احساس می‌شود اما اگر نواقص شهرک غزالی و دفاع مقدس رفع شود همین دو شهرک می‌توانند بسیاری از نیازها را در حال حاضر جواب دهند و بعد از آن می توان برای احداث یک شهرک سینمایی دیگر اقدام کرد.

مقدسی با اشاره به بودجه‌های مورد نیاز این مجموعه عنوان می‌کند: اگرچه که ما بودجه مورد نیاز برای بازسازی و ترمیم لوکیشن‌های شهرک غزالی را برآورد نکرده‌ایم چون هر میزان بودجه داشته باشیم تصمیم گرفته می‌شود که چه امکاناتی برآورده شود و یا کار بر اساس چه متریالی ساخته شود؛ با این حال شاید تنها بازسازی و نوسازی مجموعه لاله زار به 10 میلیارد تومان هزینه نیاز داشته باشد.

وی در سخنان خود با اشاره به کمبود بودجه سازمان صداوسیما از دیگر سازمان‌ها برای تامین بودجه این شهرک دعوت کرده و بیان می‌کند: شاید چیزی در حدود 50 درصد از ظرفیت شهرک برای برنامه‌های سازمان باشد اما 50 درصد دیگر هم به سایرین مربوط می‌شود مثل پروژه‌های ارشاد و یا بعضی سازمان‌هایی که برنامه‌های گردهمایی و مراسم های مختلف برگزار می‌کنند اگر هرکدام از این سازمان ها هزینه کنند می‌توان از امکانات شهرک بهره‌برداری‌های زیادی داشت.

مقدسی در پایان بیان می‌کند: همچنین یکی دیگر از نهادهای موثر در این حوزه شهرداری تهران است که می‌تواند از فضاهای سبز این مجموعه نگهداری کند و یا به طریقی در ایجاد سرمایه همکاری داشته باشد. هم‌اکنون سالی 60 تا 70 هزار نفر توریست برای بازدید از شهرک می‌آیند که در صورت ایجاد زیرساخت‌های فوق و سرمایه‌گذاری امکان پذیرش و ارایه خدمات گردشگری به خانواده‌ها و توریست‌ها را تا حد زیادی می‌توان افزایش داد.

علی رغم وجود مشکلات و معضلاتی که شهرک سینمایی زیر نظر صداوسیما با آن مواجه است علی دارابی معاون سیما چندی پیش اعلام کرد که قرار است هم موزه سیما و هم شهرک دیگری برای ساخت و تولید آثار رادیو و تلویزیونی ایجاد شود. مکانی که حتی قطب تولید آثار در منطقه باشد.

شاید با وجود کمبود بودجه‌هایی که شهرک غزالی برای بازسازی و ترمیم لوکیشن‌های قدیمی فیلم و سریال‌ها دارد ساخت شهرکی دیگر کمی دور از تصور باشد. دارابی این ماموریت را در آن زمان به مرکز تولید و فنی سیما سپرد با این حال با پیگیری ‌های خبرنگار مهر از این مرکز حاکی از آن است که گویا هنوز این وظیفه به آنها محول نشده است.

عادل بزدوده طراح و سازنده پیشکسوت عروسک که سال‌های زیادی را صرف این کار کرده است و از جمله عروسک‌های او می‌توان به مجموعه عروسک های شهر موش‌ها و عروسک‌های «خونه مادربزرگه» اشاره کرد در گفتگویی با مهر درباره نبود محلی برای نگهداری از این عروسک‌ها بیان کرده بود: حفظ و نگهداری از عروسک ها شرایط بسیار سختی را می‌طلبد و باید در دما و رطوبت مناسب نگهداری شود. در «شهر موش ها» 200 عروسک ساخته شده بود که هیچ کدام از آنها زنده نیستند و تنها عکس آنها باقی مانده است. این مسئله برای عروسک های «خونه مادربزرگه» نیز رخ داده است و اگر بخواهیم روزی دوباره این عروسک ها را بازسازی کنیم تنها عکس عروسک ها برای بازسازی در دسترس است.

سازنده عروسک‌ فیلم «اتل متل توتوله» همچنین با بیان اینکه اگر از عروسک های مجموعه های تلویزیونی ایران به خوبی نگهداری می‌شد، امروز می توانستیم این عروسک‌ها را نه تنها در موزه های داخلی بلکه در نمایشگاه های خارجی نیز به نمایش گذاریم، گفته است: متاسفانه طی سال‌های گذشته حفظ و نگهداری از عروسک‌ها در مدیریت صدا و سیما تعریف نشده است، این درحالی است که عروسک ها تنها یک تکه اسفنج نیستند بلکه شخصیت های جذابی هستند که رابطه خوبی با مخاطبان خود برقرار کرده‌اند.

بر اساس این گزارش سید تقی سهرابی مدیرکل روابط عمومی سیما نیز به ضرورت‌های ایجاد موزه سیما با توجه به امکاناتی و تجهیزاتی که در این سال‌ها به یادگار مانده‌اند، اشاره و بیان می‌کند: باتوجه به پیشینه صداوسیما در ایران که از مرز 70 سالگی گذشته و تغییر تکنولوژی باید سرمایه‌های مادی و معنوی ما در قالب یک موزه ساماندهی شود.

وی ادامه می‌دهد: بر این اساس سازمان صداوسیما تصمیم گرفت فضای مناسبی را هم برای محققان و هم علاقمندان به دانستن روند رشد و پیشرفت تجهیزات و تولیدات رادیو و تلویزیون ایران ایجاد کند. این کار در مرحله اولیه یعنی شناسایی اقلام و شناسنامه‌دار کردن آنها تقریبا به پایان رسیده است. در میان این اقلام دست‌نوشته‌های بزرگان، لباس، ابزار نور و صدا و تصویر و بسیاری از تجهیزات قدیمی وجود دارد که بسیار با ارزش است.

سهرابی با بیان اینکه مهمترین موضوع برای ما مکان است که باید چندان دور از دسترس مردم نباشد، عنوان می‌کند: ما برای این منظور چند مکان را در نظر گرفتیم که یکی از آنها همان شهرک غزالی است و اگر چنانچه آن شهرک رادیو و تلویزیون مورد نظر سازمان مهیا شود به آنجا خواهیم رفت. مکان دیگر ارگ یا رادیو تهران است که البته یک مشکل دارد و آن این است که هم‌اکنون با تعدد چند شبکه رادیویی (رادیو نمایش و رادیو تهران) در آنجا مواجه هستیم. علاوه بر این دو، با همکارانمان در سازمان میراث فرهنگی نیز گفتگو و مذاکره هایی داریم که اگر می‌توانند ساختمانی در اختیار ما بگذارند که هنوز به نتیجه قطعی نرسیده است. 

مدیر کل روابط عمومی سازمان در پایان با اظهار بی اطلاعی از مرحله پیگیری شهرک تلویزیونی که دستور آن نیز داده شد در پاسخ به این که آیا بودجه‌ای برای ساخت موزه سیما وجود دارد یا خیر؟ گفت: برای راه‌اندازی موزه سیما بودجه فراوانی نیاز است و ما تا الان به دلیل مشکلی که برای بودجه داشته‌ایم، منتظر مانده‌ایم.

دستور دارابی برای تاسیس موزه سیما درحال حاضر به حل مشکلات بودجه این سازمان بازمی‌گردد. وی در اردیبهشت ماه این ماموریت را به مرکز تولید و فنی سیما داد اما از شهرک تلویزیونی که قرار است قطب تولید آثار در منطقه باشد فعلا خبری نیست.

سید ضیا‌ء الدین دری کارگردان سریال تاریخی «کلاه پهلوی» همزمان با این سخن دارابی در گفتگویی با یکی از رسانه‌ها گفته بود: فکر نمی‌کنم موضوع ساخت شهرک و موزه تلویزیونی آنقدرها جدی باشد چراکه حتی انجام مقدمات این کار حداقل یک بودجه‌ی کلان 10 میلیاردی می‌خواهد که به نظرم این کار اصلا شدنی نیست. ضمن اینکه برای محقق شدن این امر علاوه بر داشتن بودجه کافی و کلان، امکانات‌، دقت‌، مراقبت و نیرویی متخصص لازم است.

وی بیان کرد: بعید می‌دانم سازمانی که از انجام کارهای تاریخی پشیمان است و خودش را از انجام کارهای تاریخی سرزنش می‌کند، حالا بخواهد موزه و شهرکی برای انجام اینگونه کارها اختصاص بدهد!

با این حال باید دید پیگیری‌های سازمان صدا و سیما برای وعده ساخت موزه سیما چه زمانی نتیجه می‌دهد.

 

 

شهرک سینمایی غزالی

 

 

شهرک سینمایی غزالی نام شهرکی کوچک و محوطه‌ای است که در آن سازه‌های متنوع شهری اعم از خیابان‌ها و ساختمان‌هایی ساخته شده که آن‌ها را در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی دیده‌ایم. امروزه با دیدن سریال‌هایی که نمایش دهنده‌ی تهران ده‌ی بیست تا چهل هستند، این فضا برای ما جذاب‌تر است. با کجارو همراه باشید تا بیشتر با این محوطه آشنا شوید که در مقیاس کوچکتری از مکان‌های تاریخی تهران ساخته شده است.

 

شهرک سینمایی غزالی نام محوطه بزرگی در غرب تهران است که در آن دکورهای خیابان‌ها و ساختمان‌های مربوط به فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی ساخته و نگهداری می‌شود. این شهرک که در بزرگراه شهید لشگری، (کیلومتر ۱۵ خیابان ۵۵ ام) روبروی شرکت سایپا جای گرفته است، در سال ۱۳۵۸ توسط کارگردان فقید ایرانی، علی حاتمی ساخته شد.

 

شهرک سینمایی

 

 احداث شهرک سینمایی درسال ۱۳۵۸، به طرح و پیشنهاد شادروان علی حاتمی، کارگردان شهیر سینمای ایران، آغاز شد. طرح علی حاتمی و ولی الله خاکدان تولید سریالی با مضمون تاریخ سیاسی معاصر ایران بود که فاصله‌ای کوتاه از اوایل دوره رضاشاه را در بر می‌گرفت. در این دوره، عده‌ای از آزادی خواهان پنهانی، با تشکیل کمیته مجازات، اقدام به ترور سران مملکتی می‌کردند که در آشفتگی اوضاع اقتصادی و افزایش فقر دست داشتند. هزاردستان (که علی حاتمی طرح اولیه آنرا به نام "جاده ابریشم" در سال ۱۳۵۵ نوشته بود) به قدرت‌های سیاسی پنهانی می‌پرداخت که نقش مهمی در حذف و ترور اشخاص سیاسی داشتند. هم زمان با آغاز تولید هزار دستان، از آن جا که این سریال شرایط جغرافیایی و شهری مناسب همان دوران اوایل قرن چهاردهم شمسی را می‌طلبید، احداث شهرک سینمایی نیز با طراحی خاص آغاز شد. ۱۰ هکتار مساحت برای ساخت و بازسازی تهران قدیم در نظر گرفته شد، و سپس عکس‌هایی از ساختمان‌ها، عمارت‌های دولتی، محله‌ها، خیابان‌های تهران و لباس و نوع پوشش و... تهیه شد.

 

صحنه هزار دستان

 

 

شهرک سینمایی

 

 حاتمی عکس‌ها و اسناد را در شهرک سینمایی ایتالیا، به نام چینه چیتا با کمک نقاشی ایتالیایی اتود زد وتابلوهای کوچکی به وجود آورد. سپس با کمک یکی از بهترین دکوراتورهای ایتالیایی به نام جانی کورتینا و گروه بزرگ او، نقشه شهرک را در مقیاس ۱:۱۰۰ ترسیم کرد و با ساخت ماکتی از شهرک به ایران بازگشت و پس از مدتی با بررسی اراضی کناره بزرگراه تهران کرج، احداث شهرک در اسفند سال ۱۳۵۸ آغاز شد.

 

علی حاتمی

 

علی حاتمی

 

چینه چیتا

 

چینه چیتا

 

دکورهای چینه چیتا

 

چینه چیتا

 

چینه چیتا

 

از مکان‌های سریال هزار دستان به میدان توپخانه، ساختمان شهرداری، ساختمان عدلیه، خیابان لاله‌زار، خیابان اکباتان، جواهر فروشی قازاریان، گراند هتل، ساختمان شاه آباد و کافه پارس تهران قدیم و اخیرا سریال شهرزاد می توان اشاره کرد. نماهایی از خیابان اکباتان، لاله زار، و تهران قدیم بین سال ۱۳۱۵ تا ۱۳۲۰ ، نیز موجود است. یکی دیگر از بناهای مهم سریال هزار دستان و سریال شهرزاد، ساختمان سینما تابان است که نبش خیابان لاله زار واقع شده است و جزو اولین سینماهای تهران است که اولین فیلم ناطق ایرانی نیز به نام دختر لر، ساخته عبدالحسین سپنتا، در آن اکران شد.

 

سینما تابان

 

غزالی

 

شهرک سینمایی

 

گراند هتل

 

لاله زار

 

شهرک سینمایی

 

 علاوه بر نماهای مربوط به تهران قدیم، سعی شده است تا نماهایی از باشتین و سبزوار هم به نمایش گذاشته شود.

لوکیشن‌های فیلم‌هایی همچون شیخ مفید، سربداران، هشت بهشت، کاراگاه علوی، کفش‌های میرزا نوروز و... در این شهرک بوده است. برای فیلم مریم مقدس هم بخشی از اورشلیم در این شهرک بازسازی شد. در دل خیابان لاله‌زار کوچه‌ای برای فیلم تختی ساخته شد تا نمایانگر محله قدیم خانی‌آباد باشد.

 

شهرک سینمایی

 

شهرک سینمایی

 

شهرک سینمایی

 خیابان لاله‌زار از قدیمی‌ترین خیابان‌های تهران است، که در قدیم از میدان توپ‌خانه (سپه) شروع و به چهارراه اسلامبول ختم می‌شد که آن سال‌ها دشت سرسبزی بود و لاله‌های فراوان در آن می‌رویید.  آخر خط واگن اسبی که از چهارراه شاهپور و حسن‌آباد و میدان توپ‌خانه می‌گذشت در انتهای خیابان لاله‌زار قرار داشت. لاله‌زار در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی نماد نوگرایی و هنر ایران بود و «شانزه‌لیزه تهران» لقب گرفته بود.البته ازنظر شکلی کاملا با خیابان شانزه لیزه تفاوت داشت ولی به دلیل ساختار نماد نوگرایی می‌توان مشابه دانست. بسیاری از تئاترها، رستوران‌ها، تجارتخانه‌ها، کاباره‌ها، پیاله‌فروشی‌ها، خیاط خانه‌ها، سینماها و فروشگاه‌های معروف ایران در این خیابان قرار داشتند.این خیابان نیز در شهرک سینمایی ساخته شد ودرفیلم‌ها وسریال‌های مرتبط با آن دوره همانند سریال شهرزاد که اخیرا جزو سریال‌های پر طرفداراست و تهران دهه‌ی سی را به نمایش در می‌آورد دوباره بازسازی شده است.

 

شهرک سینمایی


شهرک سینمایی

 

شهرک سینمایی

 

 

شهرک سینمایی غزالی

 

 

شهرک سینمایی غزالی : لوکیشن تاریخی ایران

شهرک سینمایی غزالی از زمان تاسیسش در سال ۵۸ با فیلم‌ها و سریال‌های ماندگاری که در آن ساخته شده، شناخته می‌شود. لاله‌زارِ شهرک غزالی علاوه بر یک خاطره قدیمی،‌ حالا به دلیل قدمتش کم‌کم به یک میراث فرهنگی هم تبدیل می‌شود. اما رییس شهرک غزالی از حمایت نکردن ارگان‌هایی مثل سازمان میراث فرهنگی و سازمان فرهنگی و هنری شهرداری ناراضی است.

او همچنین در گفت‌گویی تفصیلی با خبرنگار ایسنا، بر این مساله تاکید می‌کند که به علت دکوراتیو بودن و غیرمهندسی ساخته شدن برخی لوکیشن‌ها در شهرک غزالی،‌ دیگر اجازه‌ی ساخت دکورهایی مثل لاله‌زار داده نخواهد شد.

 

Untitled-1413

 

بهمن مقدسی، رییس شهرک سینمایی در این گفت‌وگو به تشریح فعالیت‌ها و دورنمای شهرک غزالی در ساخت دکورهای تازه پرداخته است. او بر نظارت مهندسی بر دکورهای تازه‌تاسیس تاکید کرده و از سازمان میراث فرهنگی و شهرداری می‌خواهد تا با همکاری با شهرک، ‌ظرفیت‌های جدید را به وجود بیاورند.

مقدسی همچنین به کاربری شهرک غزالی اشاره می‌کند و آن را در وهله‌ی اول برای تامین دکورهای مورد نیاز پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی لازم می‌داند. به همین دلیل هم در پاسخ به برخی انتقادات به عدم نگهداری و تخریب برخی دکورها، بر کاربری شهرک تاکید می‌کند و بر وجه دکور بودن و نه میراث فرهنگی بودن آن اصرار دارد، هر چند برای همکاری با میراث فرهنگی، ابراز تمایل می‌کند.

 

Untitled-1

 

 دیگر اجازه نمی‌دهیم دکوری مثل لاله‌زار شکل بگیرد:

رییس شهرک سینمایی غزالی در ابتدای گفت‌وگو با ایسنا، به دکورهای قدیمی‌تر شهرک، مثل لاله‌زار و تهران قدیم اشاره کرد و افزود: یکی از بحث‌های ما این است که دیگر اجازه نمی‌دهیم دکوری مثل دکور لاله‌زار شکل بگیرد. لاله‌زار بدون داربست ساخته شده است.

او ادامه داد: ما گروه نظارت ساختمانی بر دکورها تشکیل داده‌ایم تا ابعاد فنی، مهندسی‌ و نقشه‌های معماری را بررسی کنند اما قبلا این طور نبود؛ هر سریال، طرحی دارد که می‌گوید داستان این است و به این دکورها نیاز دارد؛ چنین نگاهی، نگاه دکوراتیو است و فقط نقش دکوری دارد تا قصه در یک دوره معین اتفاق بیفتد و فیلمبرداری شود. در این نگاه، مهم نبود که چه اتفاقاتی برای دکور می‌افتد و آیا ماندگار می‌شود یا نه. سازمان مسؤولیت را به تهیه‌کننده داده بود و این که بعد از آن برای عناصر دکور و لباس چه اتفاقی می‌افتد مهم نبود‌، چرا که محوریت هدف‌گذاری آنها این بود که کار را به آنتن برسانند. ولی اتفاقی که حالا افتاده، این است که ما در این چرخه ایفای نقش می‌کنیم و می‌گوییم نباید این اتفاق بیفتد.

مقدسی تاکید کرد: شهرک، محلی است که بخشی از منابعی که خرج یک سریال می‌شود مثل لباس و آکسسوار باید به این جا برگردد و برای پروژه‌ی بعدی بازیافت شود؛ مثلا «پشت کوه‌های بلند» یک سریال بود که تولید شد. ما سعی می‌کنیم وارد چرخه‌ی تولید این سریال شویم تا اجناسی شامل لوازم صحنه تجهیزات فنی لباس‌، کلاه و وسایلی که برای سریال‌، تولید می‌شود به شهرک سینمایی تحویل داده شوند؛ این اجناس آرشیو می‌شوند و در موارد دیگر از تئاتر و سینما گرفته تا مجموعه‌های تلویزیونی‌، دوباره از آنها استفاده می‌کنیم. پروژه‌های متعدد‌، درون و بیرون سازمان‌ داریم که می‌توانند از آنها استفاده می‌کنند.

 

Untitled-1

 دکور بهارستان، سازه‌ای درست و حساب‌شده:

رییس شهرک سینمایی غزالی به دکورهای میدان بهارستان که برای سریال «سرزمین کهن» ساخته شده، اشاره کرد و افزود: در دکور بهارستان یک کار درست و حساب شده است، پول خوبی خرجش کردیم ولی در عوض‌ بدون این که به نمایی که از ساختمان گرفته می‌شود‌، خدشه‌ای وارد شود، سازه و فونداسیون دارد. هدف نهایی این است که محصولی که در تلویزیون دیده می‌شود خوب و مناسب باشد. اگر به نما آسیب وارد شود کارگردان اجازه نمی‌دهد چنین کاری را انجام دهیم.

او تاکید کرد: سخت بود که بدون خدشه زدن به تصویر، این کار را انجام دهیم؛ یعنی هماهنگی بین بدنه‌ی فنی، مهندسی و هنری سخت بود ولی این دو با هم هماهنگی داشتند تا بهارستان به یک پایلوت تبدیل شود. دومین دکور ما خیابان ولیعصر است. مهندسان، طرح‌های کارگردان و تهیه‌کننده را بررسی می‌کنند، مسائلی مثل این که خیابان ولیعصر در آن سال‌ها چگونه بوده است.

 

Untitled-1

نمای تهران ۱۳۲۰ را با مهندسی ماندگار:

مقدسی خاطرنشان کرد:‌ طراحی صحنه کاری ندارد موادی که در صحنه به کار می‌رود، چوب‌، فلز یا هر چیز دیگری است،‌ فقط تصویر مطلوب را می‌خواهد اما ما می‌گوییم تصویر مطلوب را می‌دهیم و از کارگردان و تهیه‌کننده هم می‌خواهیم با ما همراهی کنند تا خواسته‌ی آن‌ها را با اِشِل ساختمانی و مهندسی ماندگار برآورده کنیم. پیش فرض‌هایی مثل مهار آب‌های سطحی‌، انتقال برق‌، کابل‌های مختلف تاسیساتی در دل این لوکیشن دیده می‌شود. همه‌ی این‌ها در طراحی تاسیساتی لحاظ می‌شود و به نما هم خدشه نمی‌زند یعنی نما،‌ نمای تهران ۱۳۲۰ است ولی در دل آن از پلی ایتلن امروزی استفاده شده است ضمن این که ماندگاری این ساختمان‌ها به لحاظ فنی و مهندسی رعایت شده است وقتی یک بنا مقاوت است وقتی یک بنا مقاوم باشد‌، روبنا را می‌توان به کرات عوض کرد.

دفع نخاله، آفت چند ساله شهرک:

بهمن مقدسی، در بخش دیگری از گفت‌وگویش با خبرنگار ایسنا، تاکید دوباره‌ای بر جلوگیری از ساخت دکورهای دکوراتیو داشت و افزود:‌ شهرک به هیچ وجه اجازه نمی‌دهد دکورهای غیرماندگار ساخته شوند، البته این مساله صد درصد نیست؛ زمانی که پروژه‌ای زودگذر و موقع و کم دکور باشد با آن مقابله نمی‌کنیم به تهیه‌کنندگان آن هم می‌گوییم یک دکور به شما می‌دهیم ولی در آخر آن را جمع کند این طور نباشد که برای ما بماند، آفت شود و ریزش داشته باشد. در شرایط جدید دو حالت بیشتر وجود ندارد‌، یا دکور ماندگار است که با یک مسیر کنترل شده مشخص جلو می‌رود یا کاملا دکوراتیو است که در یک دوره مشخص در یک مکان مشخص ساخته می‌شود و در پایان جمع می‌شود.

او در این‌ زمینه به ذکر مثالی پرداخت و گفت: مثلا تهیه‌کننده «سرزمین کهن» به زندان نیاز داشت و آن را با مواد و متریال پلاستیکی و چوبی که مناسب تصویر تلویزیون است ساخت. یک ماه هم در آن کار داشتند اما بعد آن را جمع کردند چون پلاستیک و چوب بعد از سه ماه خراب می‌شود و برای ما همین آفتی می‌شود که چند سال است با آن مواجه هستیم و دفع نخاله می‌کنیم.

 

 

Untitled-1

 

بازدیدهای عمومی، باعث آلودگی بصری و تخریب شهرک می‌شود:

یادگاری‌نویسی روی دیوارها و بناهای دکورهای شهرک غزالی، مساله دیگری بود که مقدسی به آن پاسخ گفت، او خاطرنشان کرد: ما یک مشکل فرهنگی داریم که در همه بخش‌های گردشگری کشور بوده است، این فرهنگ غلط را داریم که نوشتن یادگاری روی بناهاست که یک اعتلای درونی برای شخص ایجاد می‌کند ما هم متاسفانه در شهرک، گریبان‌گیر آن هستیم وقتی جمعیتی ۸۰ ۱۰۰ نفره می‌آیند، یادگاری نوشتن و حتی تخریب از آفت‌های آن است. یادگاری‌نویسی آلودگی بصری ایجاد می‌کند ولی حتی تخریب فیزیکی هم داریم مثلا گاهی پیش می‌آید که پنجره می‌شکنند و … .

بودجه‌ای برای مرمت نداریم:

رییس شهرک غزالی در پاسخ به پرسشی درباره‌ی تعمیر و نگهداری دکورهای باقی‌مانده، بار دیگر به دکوراتیو بودن این دکورها اشاره کرد و یادآور شد: لوکیشنی که با یک هدف کوتاه ساخته شده‌، ماموریتش در حد همان پروژه بوده است اما الان باقی مانده و چون طراحی‌اش طراحی غنی‌ای نبوده نگهداری‌اش مشکلات خاص خود را دارد.

او ادامه داد:‌ دکوری مثل لاله زار‌، اورشلیم، «تبریز در مه»، «نردبام آسمان»‌ و «مریم مقدس» به اندازه ماموریتشان در آن پروژه طراحی شده‌اند، برای اشل سینمایی و تلویزیونی ساخته شده‌اند و ماموریتشان محدود است به همین دلیل هم کاربری‌شان تعریفی داشته که این ماموریت را هم انجام داده‌اند و وظیفه خودش در آن پروژه را به نحو احسن ایفا کرده است، ولی باقی مانده و مقداری سازه معماری دارد که تخریب نشده است و مشکلات خاص خودش را دارد مثلا ریزش می‌کند و مرمت لازم دارد که این مرمت هم بودجه‌ی خیلی زیادی لازم دارد. پروژه‌ای برای این دکورها وجود ندارد، اگر پروژه‌ای بیاید مرمت می‌کنیم ولی ما بودجه ردیف مرمتی نداریم.

مقدسی یادآور شد:‌ به هر حال این جا برای پروژه و برای تلویزیون دکور است. یعنی فیلم مقطعی با این جا کار دارد. فضای رئال مثل کوچه و برزن فقط برای فیلم ساخته شده است نه واقعیت شهری که فونداسیون داشته باشد. الان در طراحی پروژه‌های بزرگ داریم، کاری می‌کنیم که اتفاقات لازم برای ماندگاری دکورها پیش‌بینی شود.

 

Untitled-1

 

نگاه ما، نگاه میراث فرهنگی‌ای نیست:

رییس شهرک سینمایی غزالی افزود:‌ این دکورها کج‌دار و مریض برای پروژه‌هایی که می‌آیند، حفظ می‌شوند. ما نمی‌توانیم مرمت کنیم چون هزینه‌گزافی برای هیچ می‌برد و کاربری از آن نمی‌بریم مثلا ما یک میلیارد خرج کنیم که کوفه را بازسازی کنیم برای این که ۵۰۰-۱۰۰ نفر از آن بازدید کنند؟! این نگاه نگاه میراث فرهنگی‌ای است. سازمان میراث فرهنگی باید یک کوفه نو در جایی بسازد‌، مواظبش باشد و مردم را در آن گردش دهد که یک کار فرهنگی باشد ولی ما کوفه را برای فیلم لازم داشتیم اگر فیلم بعدی آن را لازم داشته باشد آن را مرمت می‌کند.

بازدیدکنندگان باید بدانند به موزه آمده‌اند یا لوکیشن:

او تاکید کرد: ایده‌آل نباید این باشد که جای خیلی مرتبی به اسم کوفه باشد که همیشه نو باشد تا وقتی بازدیدکننده می‌آید‌، ببینید همه چیز مرتب است نه تنها این طور نیست بلکه ممکن است پروژه‌ای لازم داشته باشد یک دیوار را خراب کند؛ اتفاقا باید آن را خراب کنیم تا گروه، فیلمبرداری‌اش را انجام دهد رسالت ما این نیست که گروه‌هایی بیایند و از مجموعه فرهنگی ما بازدید کنند و بروند؛ این رسالت سازمان میراث فرهنگی است. با لحاظ این ماموریت که باید برای پروژه‌ها لوکیشن‌ تامین کنیم و بر اساس این ماموریت، پروژه‌ها از ما خدمات می‌گیرند یعنی مکانی منحصر به فرد برای تامین زمین‌، لوکیشن‌، دکور،‌ خانه، ‌محله،‌ لباس‌، صحنه،‌ لوازم‌، نور و تجهیزات و امکاناتی که نیاز اساسی پروژه‌هایی مثل فیلم و سریال است. در این صورت رسانه ملی وظیفه‌اش را انجام داده است.

مقدسی ادامه داد: جامعه‌ای که از این جا بازدید می‌کند وقتی می‌بیند دیوار خراب است نباید بگوید چرا این دیوار خراب است،‌ چون اساسا جایی آمده که باید خراب می‌بوده؛ جایی مثل فرودگاه بین‌المللی امام(ره) باید هر دو سه دقیقه تمیز شود ولی این جا باید خاک داشته باشد چون جزو خصوصیاتش است؛ ما حتی بهارستان را از نو ساخته‌ایم ولی عملیاتی روی آن انجام می‌دهند و کهنه‌اش می‌کنند. کسانی که بازدید می‌کنند باید نگرششان را تعیین کنند که آیا به موزه آمده‌اند یا لوکیشن.

 

Untitled-1

خرابی‌های عمده‌ای که ناشی از عدم هزینه است:

با این وجود، مقدسی با اذعان به خرابی‌های عمده‌ی شهرک سینمایی، گفت: خرابی‌های عمده‌ای که ناشی از عدم هزینه است، درست است. خرابی‌های بزرگ به شکلی است که ما باید بودجه بگذاریم و آنها را بسازیم ولی عمدتا هر وقت پروژه بیاید بر اساس نیازی که دارد اصلاح و استفاده می‌کند.

افق درآمدزایی نداریم:

مقدسی در بخش دیگری از گفت‌وگویش با ایسنا، با بیان این‌که پروژه‌های بسیاری، لباس‌ و صحنه را با کم‌ترین هزینه‌ها از شهرک اجاره می‌کنند، عنوان کرد: ما افق درآمدزایی نداریم، بلکه بیشتر نقش تامین‌کنندگی برایمان مهم است وگرنه می‌توانیم ساز و کاری ببندیم که قیمت تعیین کنیم. حتی چند سال است قیمت بلیط‌فروشی ما افزایش پیدا نکرده است. نقش شهرک‌، این است که بار بزرگی از تولید برنامه در کشور را با همین وضعیت ضعیف‌ برآورده می‌کند.

او سپس از همکاری با نهادهایی مثل شهرداری و میراث فرهنگی صحبت کرد و گفت: اگر بخش یا نهادی پیدا شود که سرمایه‌گذاری اولیه کند، ما هم با آن‌ها همکاری می‌کنیم. ما منبع بزرگ مالی نداریم ما زمین می‌دهیم که بخش خصوصی سالنی بزرگ بسازد و تا دوره‌ای معادل هزینه‌ای که داده بهره‌برداری کند، بعد از آن هم برای درآمدزایی به مزایده می‌گذاریم. این یکی از روش‌هایی است که می‌تواند به این جا رونق دهد.

رییس شهرک سینمایی غزالی، از همکاری نکردن شهرداری و میراث فرهنگی، انتقاد کرد و افزود: نهادهایی مثل شهرداری یا میراث فرهنگی هیچ کدام همکاری نمی‌کنند. این جا یک مجموعه منحصر به فرد و کاملا موثر به لحاظ فرهنگی و هنری و میراثی است و چون رفته رفته به قدمش اضافه می‌شود پتانسیل خوبی است ولی متاسفانه دوستان فرهنگی زیاد همکاری نمی‌کنند.

 

Untitled-1

رسانه ملی می‌تواند به کمک شهرداری و میراث فرهنگی، ظرفیت خوبی ایجاد کند:

او به این دو نهاد پیشنهاد همکاری داد و خاطرنشان کرد: میراث فرهنگی و شهرداری بودجه بگذارند، بسازند و خودشان هم متولی بهره‌برداری از آن باشند ما فقط به لحاظ رسانه‌ای و پروژه‌ای هدایت‌گر باشیم. به کمک این نهادها می‌توانیم پروژه‌های ماندگار محکم بسازیم و شهرداری هم همکاری کند تا دچار آسیب نشود؛ مثلا پروژه‌ای در حسن‌آباد همین جا بدون مزاحمت و بدون جمعیت تصویربرداری شود، همه هم بدانند که شهرداری به کمک رسانه ملی ظرفیتی را ایجاد کرده‌اند که در خدمت تمام عرصه‌های فرهنگی و هنری کشور است. به جای این که یک پروژه به بازار برود با چند جا نامه‌نگاری کند و خودشان اذیت شوند؛ متولیان این نهادها باید به ما کمک کنند تا در این شهرک فضاها تبدیل به احسن شود. لوکیشن‌های قوی و پربار برای صد سال بسازیم و در اختیار برنامه‌سازان قرار دهیم اگر به این سمت برویم منابع تجمیع می‌شوند و بهره‌وری افزایش پیدا می‌کنند و حتی می‌تواند توجیه اقتصادی پیدا کند.

مقدسی در پایان تاکید کرد: شعار من همیشه این بوده که در کار فرهنگی و ورزش باید هزینه کنیم نباید به توجیه اقتصادی آن توجه کنیم باید بدانیم پولی که برای ورزش همگانی هزینه می‌کنیم در جایی که مردم مریض نمی‌شوند و هزینه پزشک کمتر می‌دهند سود کرده‌ایم. اما چون متاسفانه در کارها منیت وجود دارد و همه می‌خواهند مستقیم دیده شوند به نتیجه نمی‌رسیم همه می‌خواهند چیزی مستقیما به نام خودشان ثبت شود. نباید انتظار داشته باشیم هزینه‌هایمان در عرصه فرهنگی و ورزشی برگردد حتی باید انتظار داشته باشیم که این هزینه برنگردد.